آرامش در قلب ما

پاد شاهی جایزه ی بزرگی برای هنرمندی گذاشت که بتواند به بهترین شکل آرامش را به تصویر بکشد.نقاشان بسیاری آثار خودرا به قصر فرستادند.آن تابلوها تصاویری بودند از خورشید به هنگام غروب،رود های آرام،کودکانی که در چمن می دویدند،رنگین کان در آسمان وقطرات شبنم برگلبرگ گل سرخ.

پادشاه تمام تابلوها را بررسی کرد،اما سرانجام فقط دو اثر را انتخاب کرد.اولی تصویر دریاچه ی آرامی بود که کوه های عظیم و آسمان آبی را در خود منعکس کرده بود و در جای جایش می شد ابرهای کوچک و سفید را دید،واگر دقیق نگاه می کردند،در گوشه ی چپ دریاچه،خانه ی کوچکی قرار داشت،پنجره اش باز بود،دود از دودکش آن برمی خاست،که نشان می داد شام گرمی آماده است.تصویر دوم هم کوه ها را نمایش می داد.اما کوه ها ناهموار بودند،قله ها تیز ودندانه ای بود.آسمان بالای کوه ها به طور بیرحمانه ای تاریک بود،وابرها آبستن آذرخش ،تگرگ وباران سیل آسا بودند.این تابلوبا تابلوهای دیگری که برای مسابقه فرستاده بودند،هیچ هماهنگی نداشت.اما وقتی آدم با دقت به تابلو نگاه می کرد،دربریدگی صخره ای شوم،جوجه پرنده ای را می دید.آنجا،در میان غرش وحشیانه ی توفان،جوجه گنجشکی،آرام نشسته بود.

پادشاه درباریان را جمع کردواعلام کرد که برنده ی جایزه ی بهترین تصویر آرامش تابلوی دوم است.بعد توضیح داد:آرامش چیزی نیست که در مکانی بی سرو صدا،بی مشکل و بدون کار سخت یافت شود،بلکه معنای حقیق آرامش این است که هنگامی که شرایط سختی بر ما می گذرد آرامش در قلب ما حفظ شود.