«زن»این انسان مونث تقریبا"غیر قابل شناخت است.دلایلی هم برای این ادعا وجود دارد:

1.خداوند درخلقت حوا به خودش تبریک گفته است.(ثم انشانا خلقا"آخر)

2.عموم بزرگان دین و آیین را زن به دنیا آورده وزن هم میرانده است.

3.در رابطه با آدم و بنی آدم آیات زیادی وجود داردولی در رابطه با حوا وبنات او آیه ای وجود ندارد.

4.این همه شعرو نقاشی وحتی مجسمه وطنز درباره ی زن نشان از عدم شناخت مرد از اوست.

5.جالب تر از همه،مردها مظهر نیازند وزن ها مظهر ناز واین امر در کل طبیعت مصداق دارد.

6.ادیان سعی در شناخت وشناسایی زن ندارندفقط سفارش آنان را می کنند.

7.احکام ظاهرا"مرحمت آمیزی از سوی قرآن درباره ی زن آمده است:

«با آنان به خوبی رفتار کنیند»،«آنها را ببخشید»،«حقوق آنها را بپردازید»،«به مال آنها چشم نداشته باشید».

8.البته درموارد ارتکاب عدم تمکین وخدایی نکرده خلاف مسئله ی برخورد از نوع قاطع مطرح شده است.

9.در هر صورت نگارنده،برای زن چهار شان طبیعی را تحلیل می کند با این امید که درست باشد:

شان دختری:دختر در قیاس با پسر ،برای خانواده تلطیف کننده است.حتی از اسباب بازی های آنها می توان این تفاوت را فهمید؛عروسک در قیاس با تفنگ.

شان خواهری:خواهر، معمولا"نسبت به خواهران وبرادرانش دلسوز تراز برادر در می آید،حتی بعد از ازدواجش شاید این تجربه ی ما ایرانی ها باشد!

شان همسری:زن در شان همسری نگهدارنده است ونه باز دارنده .زن معمولا"حافظجان ومال و مقام شوهر خود است البته گاهی اوقات هم به صورت افراطی.

شان مادری:مادر ادامه دهنده ی کارگاه آفرینش است.

اگر خلقت آدم و حوا با خدا بوده ادامه ی توالدوتناسل آنها با پدر و مادر است.در این راستا سهم مادرسه برابر سهم پدر است به ترتیب زیر: وراثت 25درصد،بارداری25درصد،حضانت25درصد وحال آنکه سهم پدر فقط 25درصددر وراثت است ولا غیر.

دکتر حسین باهر

تقدیم به تو که تکه ای از آسمان در چشمانت،جرعه ای از دریا در دستانت و تجسمی زیبا از خاطره ی ایثار گل سرخ در معبد ارغوانی دلت به یادگار مانده.

نخستین چکه ی ناودان بلند یک احساس را در قالب کلامی از جنس تنفس باغچه های معصوم یاس به روی حجم سپید یک دفتر می ریزم و آنرا با لهجه ی همه ی پروانه صفت های این گیتی بی انتها به آسمان نیلوفری تمامی دل های زلال هدیه می کنم درپناه خالق نیلوفر ها مهربان و شکیبا بمانید.